5 bewuste keuzes die ik maakte vóór mijn bevalling
Ik heb een geboorte altijd als iets groots gezien. Ja duh, Mieke, anders was je geen vroedvrouw geworden. Klopt! Ik zie het ook als iets uniek. Je doet dit als vrouw/koppel niet elke dag. Daarom vond ik het super belangrijk om Jonathan en mezelf goed voor te bereiden en ons te omringen met de juiste mensen. Zie hier 5 van de keuzes die ik bewust maakte voor mijn bevalling:
Een eigen zelfstandige vroedvrouw
Vanaf ik mijn positieve zwangerschapstest in handen had, besloot ik Geboren in Gent te contacteren. Ik wou graag een vroedvrouw die me van het begin in de zwangerschap tot na de bevalling kon begeleiden. Ik ben een vroedvrouw, maar ik was vanaf die positieve test, vooral mama. Dus ik wou me ook laten begeleiden als mama en niet als vroedvrouw. Samen met Jerina, de liefste vroedvrouw en vriendin, gingen we samen door ons verhaal. Ik schrijf bewust ‘we’. Want niet alleen ik, maar ook Jonathan vond de opvolging super fijn.
Ze deed controles op verschillende momenten tijdens mijn zwangerschap, mijn suikertest, bloedafnames, ze ging op zoek naar wat onze ideale bevallingswens zou zijn en ging me vooral ook mentaal gaan ondersteunen. We kregen de kans om een band op bouwen met de vroedvrouw die bij de geboorte van ons dochtertje zou zijn. Dat vond ik erg belangrijk. Dat ik vertrouwen had in mijn ‘geboorteteam’. Ik wou namelijk proberen om thuis te bevallen, dus dan is dat woordje “vertrouwen” erg belangrijk.
Dat vertrouwen voelde ik enorm tijdens de bevalling. Het voelde goed om haar rond mij te hebben en ging al snel haar hand vragen of om tips vragen. Mijn vertrouwenspersoon. Na de bevalling was ze onze steun en toeverlaat. Onze moeilijke start met de borstvoeding zorgde ervoor dat ik soms erg onzeker werd of het gevoel had dat ik het allemaal toch niet goed deed. Jerina kon ons op de juiste momenten geruststellen en begeleiden.
Een vroedvrouw doet zoveel meer dan ‘gewoon even de medische controles’. Het gaat veel verder dan dat. Ze kunnen meer tijd gaan uitrekken om echt naar de bezorgdheden van het koppel voor hen te luisteren. Samen op zoek te gaan naar de gepaste oplossing. Of gewoon, een luisterend oor zijn. Het voelde voor mij altijd een beetje ‘thuiskomen’. Want ik kwam thuis bij iemand die onze wensen echt begreep en hier geen oordeel over had. En dat, mannekes, dat doet deugd!
Dus ben je zwanger? Heb je nog geen vroedvrouw? Dan geef ik je nu al even een virtuele schop onder je kont om een vroedvrouw te zoeken waar je je 100% goed bij voelt.
2. Ik koos de ideale geboortefotograaf
Ik vind bevallingsfoto’s PRACHTIG. Ik kan er uren naar kijken of uren scrollen op Instagram accounts van geboortefotografen. Ze brengen een bevalling zo magisch in beeld. Dus ik wist al snel dat ik dat ook heel graag wou. Ik wist dat de kans groot is dat ik bepaalde zaken zou vergeten. Je geraakt steeds verder in je bubbel en hierdoor ben je niet altijd met alles mee. Maar ik wou echt geen seconde vergeten.
Daarom schakelden we Cynthia in. Een fantastische fotograaf en doula. Omdat we haar al kenden van voor de zwangerschap voelde dit voor mij ook als de beste keuze aan. Ik wou geen vreemden bij mijn bevalling, het is zoiets intiems. En opnieuw, ik wou vertrouwen kunnen hebben in ‘mijn geboorteteam’. Met Cynthia erbij had ik dat.
Ik heb nog geen moment spijt gehad van deze keuze. Want ja hoor, ik was een aantal dagen nadien al heel wat vergeten van mijn bevalling. Het moment dat Cynthia de foto’s kwam afleveren, is er zoveel teruggekomen. Zelfs nu kijk ik er af en toe nog eens naar terug zodat ik helemaal terug kan gaan naar ons moment. Love it!
3. Indien mogelijk, een thuisbevalling
Ik wou heel bewust thuis proberen bevallen. Maar was hier ook erg nuchter in, als het niet lukt gaan we door naar het ziekenhuis. Hier was ik ook helemaal oké mee. Jonathan en ik zien bevallen niet als iets ‘medisch’ maar vooral als iets ‘natuurlijks’. Dus het voelde voor ons beiden fout aan om onmiddellijk voor een ziekenhuisbevalling te kiezen. We besloten ook dat als ik toch naar het ziekenhuis zou moeten, we voor een poliklinische bevalling zouden gaan. We wouden het liefst dezelfde dag nog naar huis, indien dit kon natuurlijk.
Aangezien we enkele maanden bij papa ingewoond hebben, kon ik met een thuisbevalling bevallen in het huis waar mijn eigen mama 1,5 jaar ervoor stierf. Zo had ik het gevoel dat mama er toch op een bepaalde manier bij was en dat voelde ontzettend compleet voor mij.
Het mooie hieraan vind ik, dat ik Jonathan nooit heb moeten ‘overtuigen’ voor een thuisbevalling. Hij was hier soms NOG meer van overtuigd dan ikzelf. Hij heeft het absoluut niet voor ziekenhuizen. Dus ook dat zorgde ervoor dat ik heel veel vertrouwen had tijdens mijn bevalling. Ik wist dat alle neuzen in dezelfde richting stonden. En dat geeft kracht.
4. Ik koos bewust mijn gynaecoloog
Ik heb het grote voordeel dat ik al héél veel gynaecologen aan het werk gezien heb. En daarmee bedoel ik, heel veel. Hierdoor zag ik heel wat gynaecologen die mooi, correct en respectvol werk afleverden. Maar jammergenoeg nog veel meer gynaecologen die dit niet doen. Dit zorgde ervoor dat ik bewust op zoek ging naar de gynaecoloog die aansloot bij mijn wensen. Maar ook dat ik me goed voelde bij het ziekenhuis waar deze gynaecoloog aangesloten is. Dit was voor mij Dr. Sarah Van den Berghe. Een jonge arts, die heel eerlijk en duidelijk zegt waarop het staat, die alles wat natuurlijk is aan een bevalling predikt, die écht luistert naar haar patiënt én voor mij niet onbelangrijk, die staat achter een thuisbevalling. Bij haar had ik het gevoel dat ALS ik naar het ziekenhuis zou moeten, dat helemaal oké was. Want ze stond achter mijn wensen en ging niets veroordelen. Geloof mij, dat voelt fijn als toekomstige ouder.
Dr. Sarah Van den Berghe is verbonden aan het AZ Sint-Vincentius ziekenhuis in Deinze. Samen met 5 andere vrouwelijke gynaecologen (die allemaal even lief zijn trouwens!) zitten zij in een wachtsysteem. Ik heb er nog 4 andere gezien doorheen mijn zwangerschap en bij geen enkele gynaecoloog kreeg ik een slecht gevoel. Zegt al wat, toch? Ondanks dat ik naar het ziekenhuis moest hebben ze toch zoveel mogelijk mijn wensen gerespecteerd. Mijn bevalling werd ‘pathologisch’ zoals we het noemen, toch probeerden ze er zoveel mogelijk de natuur zijn gang te laten gaan. Deze materniteit won niet voor niets de gouden pinard in 2017. Dat voel je ook echt. Bij iedere vroedvrouw die binnenkwam kreeg ik een warm en comfortabel gevoel. Ze hielpen waar nodig, maar drongen niets op. Zalig! Vanaf het eerste uur kon ik op mijn roze wolk springen en ononderbroken genieten.
Jonathan en ik weten absoluut nog niet of er ooit een tweede kindje komt. Het voelt namelijk al heel erg compleet met onze kleine Pipsie. Maar als er toch eentje bij zou komen, dan wordt het opnieuw Dr. Sarah Van den Berghe en opnieuw het AZ Sint-Vincentius in Deinze.
PS: bekijk zeker even de Instagram pagina van de materniteit. Super leuk om te volgen!
5. Een duidelijk geboortewens
Ik ging bewust aan de slag met een ‘geboorteplan’ of beter gezegd een ‘geboortewens’. Het valt allemaal niet te plannen natuurlijk. Maar door hiermee aan de slag te gaan krijg je meer gericht een idee welke wensen je allemaal hebt en waar je indien het kan, naartoe wil tijdens je bevalling. Het gaf mij veel duidelijkheid om alles op te lijsten en zo inzicht te krijgen in hetgeen ik graag wou. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor Jonathan. We hebben dit echt samen ingevuld. Zo wist hij wat ik graag wou en omgekeerd en kon hij het ook aankaarten indien dit tijdens de bevalling niet gevolgd werd.
Ik ging dit trouwens niet gewoon gaan opmaken en c’est ca. Nee, ik ging dit echt gaan overlopen met mijn volledige geboorteteam. Met Jerina, de vroedvrouw van het ziekenhuis, mijn gynaecoloog… Zo wist ik waar iedereen achterstond en of ik weerstand kon verwachten. Dit was er gelukkig niet. Hierdoor had ik ook rust in de weken voor mijn bevalling, iedereen wist waar ik voor stond en omgekeerd. Geen verrassingen dus.
Et voila, dit is mijn top 5 van bewuste keuzes die ik maakte tijdens mijn zwangerschap voor mijn bevalling. Hopelijk hadden jullie er iets aan en kan het inspiratie geven om hier ook bewust mee aan de slag te gaan. Wat zijn jullie bewuste keuzes geweest voorafgaand aan je bevalling? Of zou je er nu iets meer bij stilstaan? Laat het gerust weten in de comments!
Liefs, mama
